ALFREDUS REX CONJUGI.

ONVENIUNT rifufque tuo lacrymæque marito;
Mifcentur fummis ludicra fæpe malis—

Nempe hic ignotus, pofitis infignibus, exful
Paftoris fedeo pauperis ante focum ;

Et me, dum verfo male toftas igne placentas,
Increpat horrendis dura colona minis.

Multa quidem laffum vexant incommoda corpus;
Sæpe cibo vacuum torquet acerba fames;
Horrida dum vigiles agitant infomnia noctes,

Et redeunt reduci vera pericla die;

Mens tamen intrepido conftat sub pectore, ridens
Afpera Fortunæ tela, potenfque fui.

At te fanguineo laceram, mea Patria, bello,
Quam variis onerant triftia Fata malis!
Impius heu noftris victor dominatur in arvis,

Occupat Angliacos Rex peregrinus agros;

10

Fana Dei proftrata jacent, fternuntur et aræ,
Hoftilique gemunt oppida preffa jugo;
Offa inhonoratis proavorum avulfa fepulcris

Albent in mediis, omina dira, viis;
Foda Superftitio fractas bacchatur ad aras,

Et nova fert magni monftra fub æde Dei.
Confecrat immundæ cornicis figna facerdos,

Ducitur ante focos compede vincta cohors;
Poftulat infandos ritus fibi Numen Odini,
Et loca captivo fparfa cruore rubent.
Carbafa barbaricæ pandunt fuper æquora claffes,
Littoraque effrænis funt populata viris;
Mittit Hyperboreo tot portu Cimbrica tellus

Venti victrices Oceanique manus,

Millia quot domitæ meditans incendia Romæ
Duxit in Italicos Attila victor agros.
Rex ego folus, inops, contra tot millia quantis
Obfitus infidiis, quot nova bella geram
Solus, inops-at non taciti folaminis expers;
Nempe mihi fpes eft, præfidiumque Deus.
Panditur ante oculos Divini pagina Libri

Una falus miferis, una medela mali.

20

30

Effe Deum credam, licet inter crimina belli
Sufpenfa ultricis dormiat ira manus.
Omnia barbaricæ defolavere rapinæ,

Mofta Ceres fterilem pulfa reliquit agrum ;
Nudarum fordent fumantia tecta domorum,
Morborumque furit vis, graviorque fames.
Muta jacent paffim ftupefactis agmina ocellis
Et tacito fperant pectore poffe mori.
At fupereft, nofco, virtus mihi confcia, nescit
Regia mens ulli fuccubuiffe malo.
Aufus eram nuper, citharœdi tegmine fumpto,
Cimbrica nocturno quærere caftra dolo.

Orgia nubigenæ miles celebrabat Odini,

Inter facra Deûm vulgus ubique vacat.
Sternuntur vigiles-alii fpumantia melle
Aut avidi mifcent pocula rubra mero;
Pars alia, extracto nota de fede cerebro,
In capite humano vina nefanda parant ;
Impius his mos est-ita rite bibentibus ipfis
Gens fera virtutem et robur ineffe putant.
Barbaricas acies fomno vinoque fepultas

Et laxa vidi clauftra patere fera;

40

50

60

Ebrietas fua

quemque

domat- delapfa pharetra

Spicula per terram, fcutaque et arma jacent. Oh! fi dextra fuas non perdidit hæc mea vires, Nec folita pectus calliditate caret;

Ut Lacedæmoniis Victoria fulfit in armis

Quum periit Graii Perfa fub enfe ducis;
Qualis et Iliacas turres penetravit Ulyffes
Cuftodis raptor callidus ille Deæ ;
Sic alienigenam detur mihi vincere turbam,
Et caftra intrepida fic fpoliare manu;
Palladiumque feri fulgentia figna tyranni

Gloriar audaci corripuiffe dolo.

Aut faciam aut moriar-nimis heu dolet Anglia cives Hoftibus invifis fuccubuiffe fuos ;

Illa diu deferta dolet-regemque sub antris

Et nemorum cæca fronde latere pudet. Mox inde egreffus, rapida cum ftrage ruinam Agmen in adverfum Dux ego victor agam. Tu quoque fida meo conjux lætata triumpho

Imperii gratum participabis onus;

Te nitidam cingent pueri caftæque puellæ,

Inque vicem manibus florea ferta gerent;

70

80

Inter et Angliacas urbes diademate vinctum
Confpicuum tolles regia nupta caput.
At mihi dum cura variifque doloribus angor
Numine divino mens agitata calet!
Ante oculos furgit rerum mirabilis ordo

Quæque manet populum gloria fera meum.
Nunc licet horrendos moveat Fortuna tumultus,
Ridebit vultu candidiore dies.

Hic ftabilem condet Libertas aurea fedem
Servatrix legum Juftitiæque foror-
Regia florebit populari juncta poteftas
Puraque cum fancta Religione fides;
Frænabit canum Sapientia dia Senatum
Nec feret hoftilem terra Britanna pedem.
Omnia tranfilient audaces æquora claffes;

Claffe domum Tyrias nauta remittet opes;
Nec regio in terris exstat, quæ victa Britanno

Milite, vel noftra non erit arte potens;
Seu tenebris lateat feptem fubjecta Trioni
Æterno rupes candida facta gelu,

Seu nimio flagrans ardore et fole propinquo
Pandat arenofas arida terra plagas.

90

100

E