affectus; fi igitur Exorcifta in aliquo cafu particulari nullum evidens, fed folum probabile vexationis diabolicæ fignum deprehendat, verumque agnofcere velit, ita fe gerat.

Poftquam Energumenum circa fidem, & fidu ciam modo infra S. 10. explicando inftruxerit, vel jam inftructum de illis eliciendis monuerit, fide fimiliter plenus in loco decenti, atque a populi multitudine remoto, præfentibus duntaxat parentibus, aut confanguineis ejus imponat manum fuper caput infirmi genuflexi, fi poffibile fit, & præceptum probativum efformet dicendo:

Ego N. Minifter Chrifti, & Ecclefiæ, in Nomine JEfu Chrifti præcipio vobis, fpiritus immundi, fi qui latetis in corpore hujus hominis a Deo creati, vel fi quo modo eum vexatis ut ftatim mihi præbeatis aliquod fignum evidens, & certum præfentia veftra, agitando hominem hunc, vel coram me efficiendo aliquid ex iis, quæ prius me abfente in eo efficere foliti eratis.

Hoc Præceptum proferre oportet in Idiomate latino, & quidem voce fubmiffa, fi Energumenus illius gnarus fit; & ita cognofci poterit, an corpus illud vere agitetur a dæmone.

Si ad dictum præceptum probativum Energumenus fe vexari fateatur, vel id aliunde appareat, Exorcifta mox præcepto lenitivo, ut infra, contrarium efficiat, ut ceffet a vexatione; i vero fateatur, fe non vexari, non illico dimittat eundem, fed perfona illa, vel ftatim, vel alio tempore bene vifo blandis verbis melius difpofita, præceptum probativum dicto modo iterum efformet.

Si porro requifita adfit tam ex parte Exorcista,
Gg 2

quam

quam Energumeni fides, nullus dubitandi fupereft focus, quin dæmon præftiturus fit obedientiam, fecus ulterius procedi non poteft; cum ftatui nequeat, an malum a diabolo fiat.

Præcepta lenitiva dicuntur, quibus Exorcifta utitur ad vexationes diabolicas coercendas, v. g. fi præfente Exorcifta perfona vel certo, vel probabiliter Energumena in Phrenefin incidat, aliove modo vexetur, mox Exorcifta fide viva firmatus præceptum formet hoc modo:

Ego N. ut Minifter Chrifti, & Ecclefiæ, in Nomine, & virtute Domini noftri JEfu Chrifti præcipio tibi diabolo, vel omnibus, fi plures eftis, qui vexatis hanc creaturam Dei, ut illico ei nocere definatis, neque ullam amplius eidem nocendi habeatis poteflatem.

Præcepta inftructiva dicuntur, quibus Exorcifta. demonftrat vexato dæmonis debilitatem, atque obedientiam, plurimumque deferviunt ad radicandam Energumeni fidem, v. g. poterit Exorcifta præcipere 'diabolo: Ut Minifter Chrifii præcipio tibi in Nomine JEfu, ut leviter manum crucies &c. quo vifo illico fuper locum vexatum, pollice Crucis fignum efformet, præcipiendo dicens: Iterato, ut Minifter Chrifti, præcipio tibi in Nomine JEfu, ut illico ceffes.

Si per præceptum probativum, & lenitivum habeatur femel certitudo veræ, & realis obfeffionis, ita, ut nulla amplius deceptio timenda fit, melius erit fimilia præcepta, fi repetantur, efformare lingua materna, ut fic vexatus fe magis conformare, diftractiones, & diabolicas tentationes evitare, tantoque firmiorem fidem, & fiduciam concipere queat.

Præcepta denique expulfiva funt ea, quæ ad ex

pulfio

pulfionem dæmonum funt ordinata, quorum genui nam, & legitimam formam, modosque formandi infra Sectione VIII. videre licebit. Hoc porro præceptum nunquam formari debet, nifi obfeffus conformiter hucusque dictis, & infra dicendis §. 8. perfe &te difpofitus, & probatus effe comperiatur.

Quia lingua latina Ecclefiæ Catholicæ ufitata eft, ordinarie in hoc Exorcifmo ultimato, & expulfivo ufurpanda erit; cum enim perfona patiens eo tempore jam optime difpofita fupponatur non ita facile dæmoniacis fuggeftionibus aures præbendo ad aliena divertet.

VI.

Deceptiones dæmonis in Obfeffis.

Advertat Exorcifta, quibus artibus, ac deceptionibus utantur dæmones ad Exorciftam decipiendum; folent ut plurimum fallaciter refpondere, & difficile fe manifeftare, ut Exorcifta diù defatigatus defiftat, aut infirmus videatur non effe a dæmonio vexatus (d).

Aliquando, poftquam funt manifefti, abfcondunt fe, & permittunt corpus quafi liberum ab omni moleftia, ut infirmus putet, fe omnino effe liberatum, fed ceffare non debet Exorcifta, donec viderit figna liberationis.

Aliquando etiam dæmones ponunt, quæcunque poffunt, impedimenta, ne infirmus fe fubjiciat Exorcifmis, vel conantur perfuadere, infirmitatem effe naturalem; interdum in medio Exorcifmi faciunt dormire infirmum, & ei vifionem aliquam oftendunt, fubtrahendo fe, ut infirmus liberatus videatur.

Aliqui oftendunt factum maleficium, & a quibus fit factum, & modum ad illud diffipandum; fed caveat, ne ob hoc ad magos, vel fagas, vel ad alios quam ad Ecclefiæ Miniftros confugiat, aut ulla fuperftitione, aut alio modo illicito utatur.

Quandoque diabolus infirmum quiefcere, & fu fcipere fanctiflimam Euchariftiam permittit, ut difceffiffe videatur; denique innumerabiles funt artes, & fraudes diaboli ad decipiendum hominem, quibus, ne fallatur Exorcifta, cautus effe debet.

(d) Regula generalis pro Exorcifta hac in re fit, ut non facile fidem præftet fignis, & verbis diaboli, atque femper de dolo formidet; neque per hoc, quod hujusmodi fraudibus diabolicis aliquando retardetur Exorcizatio, Sacerdos a propofito fuo ceffare, fed magis, ac magis illi infiftere debet, formando, fi & quoties opus effe videbitur, præceptum commune, donec tandem remotis impedimentis, fraudibusque elufis, feu contemptis, mediante præcepto expulfivo inimicus fuerit ejectus.

VII.

Locus, & Tempus exorcizandi.

In Ecclefiam, fi commode fieri poteft, vel in alium religiofum, & honeftum locum feorfim a mul titudine perductus Energumenus exorcizetur.

Si vero fuerit ægrotus, vel perfona nobilis, vel de alia rationabili caufa, in domo privata exorcizari poterit, præfentibus viris, vel fœminis devotis fimul jejunantibus, ac orantibus, feclufis aliis ex curiofitate folum adeffe volentibus,

Exorcizatio femper fiat tempore diurno, ita, ut ante folis ortum neque inchoetur, neque poft ejusdem occafum usque ad noctem feram protrahatur.

Obfer

Obfervet infuper Exorcifta, ne præceptis dæmonem adjurare incipiat eo tempore, quo Energumenus eft valde perturbatus; tunc enim ille animum non advertens inftructioni, neceffariam fidem non concipiet, neque incumbet, ut par eft, ad fperandum in Domino.

Eadem de caufa neque Exorcifta hujusmodi præcepta formare tunc aggrediatur, cum ipfe eft perturbatus, vel mente fummopere vagatur; fed prius ipfe fe colligat, revocetque in mentem poteftatem in facro ordine acceptam, & virtutem fanctif fimo Nomini JEfu divinitus promiffam.

Particulariter hic advertendum eft, reperiri aliqua maleficia, in quibus dæmon nec invadit membra, nec affiduo ineft maleficiato, fed folum certis temporibus redit ad illud vexandum; cum igitur fieri poffit, ut adveniente Exorcifta malignus, & callidus hoftis recedat, ne cogatur quæfitum fignum edere, oportet ab Exorcifta non folum dæmonem præfentem adjurari præcepto fuo, fed fimul imperari viva fide, ut, fi forte ille abfit, ftatim accedat, & exequatur, quidquid illi præcipitur, videlicet se manifeftet aliquid ex iis efficiendo, quæ alias efficere folet.

VIII.

Modus procedendi cum Energumenis, eorumque difpofitio ad exorcizandum.

Si Exorcifta curam Energumeni in fe fufcipere velit, ante omnia diligenter ejusdem parentes, confanguineos, ejusque familiares interroget.

Deinde ipfum obfeffum vultu fereno, verbis compaffione plenis quærat de ftatu, & progreffu morbi, fimulque fixis oculis ejus fitum, modum agendi, aliasque difpofitiones confideret.

Si