ἐξῆγον ὡς θύσοντες τῷ Διΐ· τὸν δὲ τέως μὲν ἡσυχίη, ἔχειν· ἐπεὶ δὲ αὐτοῦ πρὸς τῷ βωμῷ κατάρχοντο, ἐς ἀλκὴν τραπόμενον πάντας σφέας καταφονεῦσαι. ἐμοὶ μέν νυν δοκέουσι, ταῦτα λέγοντες, τῆς Αἰγυπτίων φύσιος καὶ τῶν νόμων πάμπαν ἀπείρως ἔχειν οἱ Ἕλληνες. τοῖσι γὰρ οὐδὲ κτήνεα ὁσίη θύειν ἐστὶ, χωρὶς ὑῶν καὶ ἐρσένων βοῶν καὶ μόσχων, ὅσοι ἂν καθαροὶ ἔωσι, καὶ χηνῶν, κῶς ἂν οὗτοι ἀνθρώπων θύοιεν; ἔτι δὲ ἕνα ἐόντα τὸν Ἡρακλέα καὶ ἔτι ἄνθρωπον, ὡς δή φασι, κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι; καὶ περὶ μὲν τούτων τοσαῦτα ἡμῖν εἰποῦσι καὶ παρὰ τῶν θεῶν καὶ παρὰ τῶν ἡρώων εὐμένεια εἴη.

(ii) τάδε δὲ Δωδωναίων φασὶ αἱ προμάντιες δύο πελειάδας μελαίνας ἐκ Θηβέων τῶν Αἰγυπτιέων ἀποπταμένας, τὴν μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην, τὴν δὲ παρὰ σφέας ἀπικέσθαι. ἱζομένην δέ μιν ἐπὶ φηγὸν αὐδάξασθαι φωνῇ ἀνθρωπηΐῃ, ὡς χρεὼν εἴη μαντήϊον αὐτόθι Διὸς γενέσθαι· καὶ αὐτοὺς ὑπολαβεῖν θεῖον εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι καί σφεας ἐκ τούτου ποιῆσαι. τὴν δὲ ἐς τοὺς Λίβυας οἰχομένην πελειάδα λέγουσι "Αμμωνος χρηστήριον κελεῦσαι τοὺς Λίβυας ποιέειν. ἔστι δε καὶ τοῦτο Διός.

συνωμολόγεον δέ σφι καὶ οἱ ἄλλοι Δωδωναῖοι οἱ περὶ τὸ ἱρόν. ἐγὼ δ ̓ ἔχω περὶ αὐτέων γνώμην τήνδε. εἰ ἀληθέως οἱ Φοίνικες ἐξήγαγον τὰς ἱρὰς γυναῖκας, καὶ τὴν αὐτέων ἐς Λιβύην τὴν δὲ ἐς τὴν Ἑλλάδα ἀπέδοντο, δοκέει μοι ἡ γυνὴ αὕτη τῆς νῦν Ελλάδος, πρότερον δὲ Πελασγίης καλευμένης τῆς αὐτῆς ταυτης, πρηθῆναι ἐς Θεσπρωτούς· ἐπεῖτα δουλεύουσα αὐτόθι ἱδρύσασθαι ὑπὸ φηγῷ πεφευκυΐη Διὸς ἱρὸν, ὥσπερ ἦν οἰκὸς ἀμφιπολεύουσαν ἐν Θήβῃσι ἱρὸν Διὸς, ἔνθα ἀπίκετο ἐνθαῦτα μνήμην αὐτοῦ ἔχειν. ἐκ δὲ τούτου χρηστήριον κατηγήσατο, ἐπεί τε συνέλαβε τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν.

9. Reproduce the passage (8) (ii) down to ipóv in Attic; and explain the construction of the Infinitives in the whole passage.

10. Translate the following unprepared passage:-
Ω φίλτατ' Αἰγέως παῖ, μόνοις οὐ γίγνεται
θεοῖσι γῆρας οὐδὲ κατθανεῖν ποτε,

τὰ δ ̓ ἄλλα συγχεῖ πάνθ' ὁ παγκρατὴς χρόνος.
φθίνει μὲν ἰσχὺς γῆς, φθίνει δὲ σώματος,
θνήσκει δὲ πίστις, βλαστάνει δ ̓ ἀπιστία,
καὶ πνεῦμα ταὐτὸν οὔποτ ̓ οὔτ ̓ ἐν ἀνδράσιν
φίλοις βέβηκεν οὔτε πρὸς πόλιν πόλει.
τοῖς μὲν γὰρ ἤδη, τοῖς δ ̓ ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ
τὰ τερπνὰ πικρὰ γίγνεται καὖθις φίλα.
καὶ ταῖσι Θήβαις εἰ τανῦν εὐημερεῖ
καλῶς τὰ πρὸς σὲ, μυρίας ὁ μυρίος
χρόνος τεκνοῦται νύκτας ἡμέρας τ' ἰὼν,
ἐν αἷς τὰ νῦν ξύμφωνα δεξιώματα
δόρει διασκεδῶσιν ἐκ σμικροῦ λόγου
ἵν ̓ οὐμὸς εὔδων καὶ κεκρυμμένος νέκυς
ψυχρός ποτ' αὐτῶν θερμὸν αἷμα πίεται,
εἰ Ζεὺς ἔτι Ζεὺς, χώ Διὸς Φοῖβος σαφής.

JUNIOR LATIN (TRANSLATION).

The Board of Examiners.

1. Translate, with brief notes in the margin where necessary :

(α) Avillius, ut erat constitutum, simulat se aegro

tare, et testamentum facere velle. Oppianicus

obsignatores ad eum, qui neque Asinium neque Avillium nossent, adducit, et illum Asinium appellat: ipse testamento Asini nomine obsignato discedit. Avillius ilico convalescit. Asinius autem brevi illo tempore, quasi in hortulos iret, in harenarias quasdam extra portam Esquilinam perductus occiditur. Qui cum unum iam et alterum diem desideraretur, neque in eis locis, ubi ex consuetudine quaerebatur, inveniretur, et Oppianicus in foro Larinatium dictitaret, nuper se et suos amicos testamentum eius obsignasse : liberti Asini et non nulli amici, quod eo die, quo postremum Asinius visus erat, Avillium cum eo fuisse et a multis visum esse constabat, in eum invadunt et hominem ante pedes Q. Manli, qui tum erat triumvir, constituunt.

Account for the subjunctives in italics.

(b) In consilium erant ituri iudices xxxii; sententiis xvi absolutio confici poterat. Quadragena milia nummum in singulos iudices distributa eum numerum sententiarum conficere debebant, ut ad cumulum spe maiorum praemiorum ipsius Staieni sententia septimadecima accederet. Atque etiam casu tum, quod illud repente erat factum, Staienus ipse non aderat. Causam nescio quam apud judicem defendebat. Facile hoc Habitus patiebatur: facile Canutius: at non Oppianicus neque patronus eius L. Quintius: qui cum esset eo tempore tribunus plebis convitium C. Iunio, iudici quaestionis, maximum fecit,

VT NE SINE AELIO IN CONSILIVM IRETVR:

cumque id ei per viatores consulto neglegentius agi videretur, ipse e publico iudicio ad privatum Staieni iudicium profectus est, et illud pro potestate dimitti iussit.

2. Comment on the meaning of

Quattuorviros quos municipes fecerant-ab heredibus secundis accepit pecuniam-legat ei grandem pecuniam a filio-prima actione condemnatus est-conditor totius negoti Guttam adspergit huic Bulbo.

And on the grammar of—

Multos iam annos et nunc cum maxime filium interfectum cupit-multam non commiserat— tum vero ita sum perturbatus ut omnia timerem, si nihil dixissem, ne infantissimus existimarer, &c. 3. Explain the terms (as used in pro Cluentio)—

Praeiudicium, pericula, consilium, iudex, contio, seditio, popularis, aerarius, laudator, subsortitio, praevaricari, tribu movere.

4. Translate, with any appropriate notes in the margin

(a) Rem nulli obscuram, nostrae nec vocis egentem, Consulis, o bone rex. Cuncti se scire fatentur Quid fortuna ferat populi; sed dicere mussant. Det libertatem fandi, flatusque remittat,

Cuius ob auspicium infaustum moresque sinistros
(Dicam equidem, licet arma mihi mortemque
minetur,)

Lumina tot cecidisse ducum totamque videmus
Consedisse urbem luctu, dum Troia temptat
Castra, fugae fidens, et caelum territat armis.
Unum etiam donis istis, quae plurima mitti
Dardanidis dicique iubes, unum, optime regum,
Adicias, nec te ullius violentia vincat,
Quin natam egregio genero dignisque hymenaeis
Des
pater, et pacem hanc aeterno foedere iungas.

Quod si tantus habet mentes et pectora terror,
Ipsum obtestemur, veniamque oremus ab ipso,
Cedat, ius proprium regi patriaeque remittat.

(b) Nec minus Aeneas, quamquam tardata sagitta
Interdum genua impediunt cursumque recusant,
Insequitur, trepidique pedem pede fervidus urget:
Inclusum veluti si quando flumine nactus
Cervum, aut puniceae saeptum formidine pennae,
Venator cursu canis et latratibus instat;
Ille autem, insidiis et ripa territus alta,
Mille fugit refugitque vias: at vividus Umber
Haeret hians, iam iamque tenet, similisque tenenti
Increpuit malis, morsuque elusus inani est.
Tum vero exoritur clamor, ripaeque lacusque
Responsant circa, et caelum tonat omne tumultu.
Ille simul fugiens Rutulos simul increpat omnes,
Nomine quemque vocans, notumque efflagitat

ensem,

Aeneas mortem contra praesensque minatur
Exitium, si quisquam adeat; terretque trementes,
Excisurum urbem minitans, et saucius instat.

5. Give the oratio recta of

Corpora per campos ferro quae fusa iacebant
Redderet ac tumulo sineret succedere terrae :
Nullum cum victis certamen et aethere cassis.

6. Comment on anything noteworthy in

Fors et vota facit cumulatque altaria donis.
Vinxerat et post terga manus, quos mitteret umbris
Inferias.

Iustitiaene prius mirer belline laborum?
Irasci in cornua temptat.