Nunc Europa fuis recipit tua prælia Campis,
Mox Afiæ repetis, moxque relinquis agros.
Credo tuo caderet fi gens humana fub Enfe,
Turbaque quam poffès vincere, nulla foret;
Fluminis errantes velles compefcere lapfus,
Staret ut ad juflum mobilis Unda tuum.
Aggredere referas, fat nec tua regna putares,
Si tibi non pariter det fua regna Leo.
In Sylvas rueres, quafi Te quærente Coronam,
Sola foret capiti Sylva fat ampla tuo.
Afpice longævam furgente cacumine quercum,
Ut numerat foliis plurima luftra fuis.
Una luce cadit multos intacta per annos,
Et brevis innumeros conficit hora dies.
Infpicis optatos fublato lumine fructus?
Nec fubeunt oculos culmina celfa tuos?
En Leo prædator Volucri fua corpora præbet,
Magnaque in angufto vifcere præda latet.
Sordibus, invictus bello, confumitur Enfis,
Fædaque Rubigo fortia tela domat.
Cedunt exiguis etiam validiffima, fortes
Sæpius invalida procubuere manu.
Cur fpectandus ades noftris fpoliator in oris ?
Audax, oftendas, qualis es, unde venis.
Non huc venifti Vestigia noftra fecutus,
Veftra nec hoftili trivimus arva pede.
Non noftræ imperii, non regni infignia captant
Cervices; certè nec juga ferre volunt.
Et modò ne poffis Scythicam contemnere gentem, Muneribus noftris quærimus effe tui.
Accipe quæ dedimus, vel faltem refpice dona,
En tibi cum gemino dantur aratra bove.
En pharetram, jaculumque; vides ut bella paramus
Cùm damus in veftras fpicula nostra manus.
Hæc eadem funt tela quibus depellimus hoftes,
Sunt eadem focio præmia digna Choro.
Carpit amica manus flavos fub Vomere fructus,
Quos tulit affiduo laffa juvenca jugo.
-E patera diffufa damus libamina divis;
Hac Vinumque hilaris, libat amica Cohors.
Appetitur jaculo properante remotior hoftis,
Fertur in oppofitum cominus hafta latus.
His armis domito conceffit Media rege,
Hifque tenent Scythicæ Perfica fceptra manus.
Non alio Ægyptum pandit Victoria telo,
Nile velut fontem quæreret illa tuum.
Siccine furtivis infers tua prælia turmis?
Fur ipfe es, furto nobiliore licet.
Te furem fenfere Lydi; tua Persia sensit
Brachia; inexpletas Bactra tulere manus.
Quà non cernuntur tanti veftigia furis?
Te furti, belli folvere jure, foles.
Quæ te Caufa movet? (fed quas Victoria Caufas
Non reperit?) populus ditior, hoftis erit.
Quid malè promerita eft, tua quod videt India bella?
Scilicet hoftiles poffidet Indus opes.
Et nunc noftra venis rapturus Ovilia? Nato
Ut cadat Hammonis, victima, noftra pecus?
Quid quæris? Fortuna tuis vix addere poffit
Divitiis; medias pauper es inter opes.
Siccine vel plena crefcunt jejunia dextra?
Magnaque vexantur divite corda fame?
Bella urgent utrinque; tuus facit inde triumphos
Enfis, & hinc victus rurfus ad arma ruit.
Sic infert fæcunda novum Victoria bellum,
Sic renovas hoftes vcl fuperando tuos.
Sis licet invictus, fis Hercule fortior ipfo,
Juffa peregrino nullus ab ore feret.
Quin Tanaim tranfis, & fluminis utere curfu,
At noftram cernes ocyus ire fugam.
Afpicias quàm lata patent fugientibus arva;
Aufugimus fimili perfequimurq; pede.
Paupertas dabit effe leves; victricia fperas
Currere divitiis agmina tarda fuis?
Non nos tecta juvant, nitidifque Palatia portis,
Clauftra pati, quamvis fint preciofa, pudet,
Liberius ferimus deferta per avia greffum,
In libertatem panditur amplus ager.
Claude manus avidas, ne fors erumpere poffit,
Lubrica compreffa vix retinenda manu,
Injectos ferat ipfa tuos Victoria frænos,
Fortuna difcas fortior effe tua.
Fortunam pedibus veteres finxere carentem,
Unde pedum fupplent penna, manufque vicem.
Quæ fi quando manus extendit læta, prehendi
Non fimul & pennas vult fugitiva fuas.
Has tenet intactas : & dum fua dona benignis
Dat manibus; pennis inftruit illa fugam.
Si Deus es, prolefque Jovis, num ditior esse
Poffis? Fortunam num colis, ipfe Deus?
Dignus es ipfe coli; fed quid? mortalia cenfes
Quæ tribuiffe decet, diripienda tibi?
At fi mortali trahitur tibi fpiritus hauftu,
Ore fugax aër itque reditque tuo.
Inftabilis perpende fugam, qua vivitur, auræ.
A filo pendes, nec cecidiffe times?
Si memori varias exerces pectore curas,
Ipfe Tui pariter non potes effe memor.
Æquales animos facilis Concordia jungit;
Inque pari coëunt pectora firma jugo,
Non fumus æquales, fateor tibi; bellica furgit
Veftra fuper noftras gloria vecta cafas.
At nec inæquales erimus, nifi vicerit alter,
Non fumus, at certè credimur esse pares.
Nunquid amicitiam vel ferro cogis? amici
Haud bene conjungunt per fera bella manus. Et quid fi facili mitefcant prælia pace?
Cùm fceptrum quiquid fuftulit, hafta tenet. Nil tibi jurato Scythici promittimus ore; Conjunctamne velis per data verba fidem? Credimus, ignari quia fallere, inutile fœdus ; Eftque dediffe, Scythis, non violaffe fidem.
Cauta quidem fit Græca fides, fua fœdera fignans,
Quæque alii folvent, unica cera tenet.
Divinos humana refert reverentia cultus,
Nec bene follicitat perfida lingua Deos.
At nec Alexander talem fibi fumat amicum,
Cujus ab incerto fœdere pendet amor.
At poffis certè Scythicis fecurior uti
Imperii muris præfidiifque Tui.
Et tibi finitimis Afiam defendimus oris,
Et Scythica Europe claudimus arva plaga.
Quid ftatuas, expende; placent certamina; fed Tu
Dic an amicitia vincere, an enfe velis.
Pridie Idus Maij,
Anno Domini
|