Parte alia polus omnipatens, & magnus Olympus, 190 Quis putet? hic quoque Amor pictæque in nube pharetræ, Arma corufca faces, & fpicula tincta pyropo; 195 Nec tenues animas, pectúsque ignobile vulgi Cœlicolæ nôrint, sylvisque vocabere Damon. 205 210 215 Jan. AD Jan. 23, 1646. JOANNEM ROUSIUM, FIL OXONIENSIS ACADEMIE BIBLIOTHECARIUM. De libro Poematum amisso, quem ille fibi denuo mitti poftulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode. G Strophe 1. EMELLE cultu fimplici gaudens liber, Munditiéque nitens non operosa, Quam manus attulit Juvenilis olim, Sedula tamen haud nimii poetæ; Dum vagus Ausonias nunc per umbras, Nunc Britannica per vireta lufit Infons populi, barbitóque devius Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio Longinquum intonuit melos Vicinis, & humum vix tetigit pede; Antiftrophe. Quis te, parve liber, quis te fratribus Subduxit reliquis dolo? Docto jugiter obfecrante amico, Illustre tendebas iter, Thamesis ad incunabula Fontes ubi limpidi Aonidum, thyasusque sacer Orbi notus per immenfos Temporum lapsus redeunte cœlo, Celeberque futurus in ævum; Strophe 2. Modò quis deus, aut editus deo Mollique luxu degener otium) Almaque revocet studia sanctus, Et relegatas sine sede Musas Immundasque volucres Unguibus imminentes Figat Apollineâ pharetra, Phinéamque abigat pestem procul amne Pegaséo. Antiftrophe. Quin tu, libelle, nuntii licet malâ Fide, vel oscitantiâ Semel erraveris agmine fratrum, Seu quis te teneat specus. Seu qua te latebra, forfan unde vili Callo teréris institoris insulsi, 20 25 30 35 40 Lætare felix, en iterum tibi Spes nova fulget posse profundam 45 Strophe 3. Strophe 3. Nam te Roüsius fui Voluit reponi, quibus & ipse præfidet Clarus Erechtheides Opulenta dei per templa parentis 55 60 Epodos. Vos tandem haud vacui mei labores, Perfunctam invidiâ requiem, sedesque beatas Quas bonus Hermes Et tutela dabit folers Roüfi, 75 Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, atque longe Turba legentum prava facesset; At ultimi nepotes, Et cordatior ætas Judicia rebus æquiora forfitan Adhibebit integro finu. Tum livore septulto, Si quid meremur sana pofteritas sciet Roüsio favente. 80 85 Ode tribus constat Strophis, totidemque Antiftrophis, unâ demum Epodo claufis, quas, tametfi omnes nec verfuum numero, nec certis ubique colis exacte refpondeant, ita tamen secuimus, commodè legendi potiùs, quàm ad antiquos concinendi modos rationem. spectantes. Alioquin hoc genus rectius fortaffe dici monostrophicum debuerat. Metra partim funt κατὰ σχέσιν, partim ἀπολελυμένα. Phaleucia quæ funt Spondæum tertio loco bis admittunt, quod idem in fecunde loco Catullus ad libitum fecit; Ad |