Page images
PDF
EPUB

Incanum ostentans, ambustis cautibus, æquor
Subjectum, stragemque suam, mæsta arva, minaci
Despicit imperio, soloque in littore regnat.
Hinc infame loci nomen, multosque per annos
Immemor antiquæ laudis, nescire labores
Vomeris, et nullo tellus revirescere cultu.
Non avium colles, non carmine matutino
Pastorum resonare; adeò undique dirus habebat
Informes latè horror agros saltusque vacantes.
Sæpius et longè detorquens navita proram
Monstrabat digito littus, sævæque revolvens
Funera narrabat noctis, veteremque ruinam.
Montis adhuc facies manet hirta atque aspera

saxis:

45

49

Sed furor extinctus jamdudum, et flamma quievit,

V. 31.

[blocks in formation]

Exigua ingentis misero sed debita patri." Æn. xi. 62. V. 32. I should conceive the proper phrase to be "Colligere in unum," and not unà. Virg. Ecl. vii. 2: "Compulerantque greges Corydon et Thyrsis in unum.' Cicero de Inventione, i. 56: "Colligere et conferre in unum." Again, "Militibus in unum conductis." And Philip. ix. : Si omnes juris consulti in unum conferantur."

[ocr errors]
[ocr errors]

Ovidii

Met. iii. 715. See the note on Ovid. Metam. xiii. 910.

[blocks in formation]

Nor wife, nor children more shall he behold,
Nor friends, nor sacred home."

Thomson, Winter, 315.

V. 41. "Res antiquæ laudis," Virg. Georg. ii. 174.
V. 43. "Matutini cantus," Æn. viii. 456. Par. Lost,

v. 7.

66

V. 45. Longe saltus, lateque vacantes."

Virg. Georg. iii. 476. Luke. V. 47. "Indice monstraret digito," Hor. Sat. ii. viii.

26. And Pers. i. 28.

Quæ nascenti aderat; seu fortè bituminis atri
Defluxere olìm rivi, atque effœta lacuna
Pabula sufficere ardori, viresque recusat;
Sive in visceribus meditans incendia jam nunc
(Horrendùm) arcanis glomerat genti esse futuræ
Exitio, sparsos tacitusque recolligit ignes.

56

Raro per clivos haud secius ordine vidi Canescentem oleam: longum post tempus amicti Vite virent tumuli; patriamque revisere gaudens Bacchus in assuetis tenerum caput exerit arvis 60 Vix tandem, infidoque audet se credere cœlo.

A FAREWELL TO FLORENCE.

[See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 157.]

**Он Fæsulæ amœna

Frigoribus juga, nec nimiùm spirantibus auris ! Alma quibus Tusci Pallas decus Apennini

V. 56. "Sparsosque recolligit ignes," Lucan. i. 157. "Dum tacitas vires, et flammam colligit ignis," Sil. Ital. iv. 307; and Virg. Georg. i. 427. The position of " 'que" is wrong. See note to Burm. Ovid. Metam. xiv. 30; but also consult Class. Journal. No. xxii. p. 22.

V. 58. "Fœtum canentis olivæ," Ov. Met. vi. 81. V. 60. "Jam modò cæruleo nitidum caput exsere ponto," Ov. Met. xiii. 838. And Fast. i. 458.

V. 61. "Pennis ausus se credere cœlo," Virg. Æn. vi. 15.

V. 1. In Sil. Ital. Pun. viii. 478, the second syllable of this word is short: "Fæsula, et antiquus Romanis mœnibus horror." Polybius also (lib. ii. cap. 9,) writes Paícola. In other authors, as Appian. Civ Bell. ii. c.2. Dion. xxxvii.

Esse dedit, glaucâque suâ canescere sylvâ!
Non ego vos posthàc Arni de valle videbo
Porticibus circum, et candenti cincta coronâ
Villarum longè nitido consurgere dorso,

5

Antiquamve Edem, et veteres præferre Cupressus Mirabor, tectisque super pendentia tecta.

IMITATION OF AN ITALIAN SONNET

OF SIGNIOR ABBATE BUONDELMONTE.

[See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 158.]

SPESSO Amor sotto la forma
D'amistà ride, e s'asconde :
Poi si mischia, e si confonde
Con lo sdegno, e col rancor.
In Pietade ei si trasforma;
Par trastullo, e par dispetto;

it is written provλaĩ, which appears to be the more ancient orthography. See Cluver. Ital. Antiq. vol. i. p. 509. V. 5. "Non ego vos posthac, viridi projectus in antro, Dumosâ pendere procul de rupe videbo."

Virg. Ecl. i. 76. V. 7. " Conspicitur nitidis fundata pecunia villis," Hor. Ep. i. xv. 46. "Superni villa candens Tusculi," Epod. i. "Candida qua geminas ostendunt culmina turres,' Propert. Eleg. iii. xvi. 3. "Nitidos lares," Martial. Ep.

29.

i. 71. 2.

V. 8. "Præferimus manibus vittas," Æn. vii. 237.
V. 9. "Talia despectant longo per cœrula tractu
Pendentes saxis instanti culmine, villæ."

Ausonii Mosell. ver. 283.

And "Culmina villarum pendentibus edita ripis." v. 20.

[ocr errors]

Mà nel suo diverso aspetto
Sempr' egli, è l' istesso Amor.

LUSIT amicitiæ interdum velatus amictu,
Et benè compositâ veste fefellit Amor.
Mox iræ assumpsit cultus, faciemque minantem,
Inque odium versus, versus et in lacrymas:
Ludentem fuge, nec lacrymanti, aut crede furenti;
Idem est dissimili semper in ore Deus.

ALCAIC ODE,*

WRITTEN IN THE ALBUM OF THE GRANDE CHARTREUSE, IN DAUPHINY, AUGUST 1741.

[See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 160, and W. S. Landori Poemata, p. 195. An imitation of this ode appeared by Mr. Seward in Europ. Mag. 1791, and it is translated in E. Cartwright's Poems, 1803, p. 91.]

Он Tu, severi Religio loci,

Quocunque gaudes nomine (non leve
Nativa nam certè fluenta

V. 1.

"Intrat amicitiæ nomine, tectus Amor,"

Ovid. Ar. Am. i. 720.

Propert. iii. xxiii. 3.

"Ut mihi prætextæ pudor exvelatus amictu,"

V. 2." At me compositâ pace fefellit amor," Propert.
El. ii. ii. 6. "Cum bene compositis," Manil. iv. 58.
V. 5. So Moschus, Idyll. i. 25 :

Κἢν ποτ ̓ ἴδης κλαίοντα, φυλάσσει μή σε πλανήσῃ.
Κὴν γελάα, τὰ νιν ἕλκε, καὶ ἣν ἐθέλῃ σὲ φιλᾶσαι
Φεῦγε.

This little poem has been translated into English verse by

Numen habet, veteresque sylvas;
Præsentiorem et conspicimus Deum
Per invias rupes, fera per juga,
Clivosque præruptos, sonantes

Inter aquas, nemorumque noctem ;
Quàm si repostus sub trabe citreâ

[ocr errors]

5

Mr. Walpole; see his Works, vol. iv. p. 454; and also by the author of The Pleasures of Memory:" see Rogers's Poems, p. 165.

* In Heron's [Pinkerton] "Letters of Literature," p. 299, is a translation of this ode; and after that, a most extraordinary assertion, which I wish the author of that book had not given me an opportunity of producing as, to say no worse, it is erroneous in every instance. "This exquisite ode," says he, "is by no means in the Alcaic measure, which Mr. Gray seems to have intended it for. The Alcaic measure, as used by Horace, consists of six feet, or twelve syllables, in the two first lines; three feet and a half, or seven syllables, in the third; and four feet, or eight syllables, in the fourth. Truly, Master Holofernes, the epithets are sweetly varied, like a scholar at the least,' (Love's Labour's Lost). And yet I am afraid that this ingenious commentator has not experienced how true is the admonition given by the Moorish grammarian:

V. 2. "

[ocr errors]
[ocr errors]

Quid sit litera, quid duæ,

Junctæ quid sibi syllabæ.
Dumos inter, et aspera
Scruposis sequimur vadis.
Fronte exile negotium
Et dignum pueris putes.

Aggressis labor arduus

Nec tractabile pondus est."

Terent. Maur. Præf. 6. ed Brissæo.

[ocr errors]

Neque enim leve nomen Amatæ," Æn. vii. 581.

V. Cas. Sarb. Carm. p. 216. ed Barbou

V. 6. This verse would be reckoned faulty, from the absence of the cæsura in its right place. See the note to the "Carmen ad Favonium," ver. 30.

V. 8. "Veteris sub nocte cupressi," Val. Flac. i. 774. "Nox propria luco est," Seneca Thyestes, ver. 678.

« EelmineJätka »