R. Et de Sion tuere eum.

V. Efto ei Domine turris fortitudinis.
R. A facie inimici.

V. Nihil proficiat inimicus in eo.

R. Et filius iniquitatis non apponat nocere ei.
V. Domine exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
V. Dominus vobifcum.

R. Et cum fpiritu tuo.

Oremus.

Domine Deus, qui per Apoftolum tuum Jacobum loquutus es, Infirmatur quis in vobis, inducat prefbyteros ecclefiæ, et orent fuper eum ungentes eum oleo in nomine Domini, et oratio fidei falvabit infirmum, et alleviabit eum Dominus, et fi in peccatis fit remittentur ei: cura quæfumus, Redemptor nofter, gratia fancti Spiritus languores iftius infirmi, ejusque sana vulnera, et dimitte peccata, plenamque interiùs et exteriùs fanitatem mifericorditer redde, ut ope mifericordiæ tuæ reftitutus, ad priftina reparetur officia. Qui cum Patre et Spiritu fancto vivis et regnas Deus, in fæcula fæculorum. Amen.

Oremus.

Refpice, quæfumus Domine, famulum tuum N. in infirmitate fui corporis fatifcentem, et animam refove quam creafti; ut caftigationibus emendatus, fe tua fentiat medicina falvatum. Per Chriftum Dominum noftrum. Amen.

Oremus.

Domine fancte, Pater omnipotens, æterne Deus, qui benedictionis tuæ gratiam ægris infundendo corporibus, facturam tuam multiplici pietate cuftodis ad invocationem tui nominis benignus afF

fifte,

fifte, ut famulum tuum ab ægritudine liberatum, et fanitate donatum, dextera tua erigas, virtute confirmes, poteftate tuearis, atque ecclefiæ tuæ fanctæ cum omni defiderata profperitate reftituas. Per Chriftum Dominum noftrum. Amen.

Ad extremum pro perfonæ qualitate, falutaria monita breviter præbere poterit, quibus infirmus ad moriendum in Domino confirmetur, et ad fugandas dæmonum tentationes roboretur.

De Vifitatione et Curâ Infirmorum.

Parochus in primis meminisse debet non poftremas

effe muneris fui partes agrotantium curam babere. Quare cum primùm noverit, quempiam ex fidelibus curæ fuæ commiffis ægrotare, non expectabit ut ad eum vocetur, fed ultrò ad illum accedet; idque non femel tantùm, fed fæpiùs, quatenus opus fuerit: borteturque parochiales fuos ut ipfum admoneant cum aliquem in parochia fua agrotare contigerit, præcipuè fi morbus gravior fuerit.

Egrotos vifitans ea, qua facerdotes Domini decet, honeftate et gravitate fe in omnibus gerat, ut non agris folùm, fed et domefticis verbo et exemplo profit ad falutem. Eorum verò præcipuam curam gerat, qui humanis auxiliis deftituti, benigni ac providi paftoris charitatem et operam requirunt : quorum neceffitatibus, meliori quo poteft modo, fuccurrere fiudebit.

In primis autem fpiritualem ægrotantium curam fufcipiat, omnemque diligentiam in eo ponat, ut in

viâ falutis eos dirigat, atque a diabolicis infidiis falutarium adjumentorum præfidio defendat ac tuea

tur.

Hortetur autem infirmum ut omnem fpem fuam in Deo ponat, peccatorum fuorum poeniteat, divinam mifericordiam imploret, et infirmitatis fuæ panas, tamquam paternam Dei vifitationem, patienter ferat, et ad falutem fuam perveniffe credat, ut vitam morefque fuos melius inftituat. Deinde quâ par eft prudentia ac charitate, hominem ad facram confeffionem inducat, et confitentem audiat, etiamfi velit totius vitæ peccata confiteri.

Quod fi periculum imminere videatur monebit agrotum, ne dæmonum aftutia neque medicorum pollicitationibus, neque propinquorum aut amicorum blanditiis fe ullo modo decipi finat, quo minus ea omnia quæ ad anime falutem pertinent, opportunè procuret, et quâ par eft devotione fancta facramenta, dum fana mens eft, et integri fenfus, religiofe fufcipiat, citra fallacem illam et perniciofam procraftinationem, quæ plurimos, fallente diabolo, ad æterna fupplicia perducit.

Suadeat etiam ægroto, ut dum integrâ mente eft, rem fuam omnem rectè conftituat, et teftamentum faciat; fiquid habet alienum reftituat, et ad remedium animæ fuæ, pro facultatibus, quod ei in Domino placuerit, in pios ufus difponat: fed hæc fuggerendo omnis avaritiæ nota caveatur.

Proponat etiam ægrotanti, prout ejus conditio feret, breves aliquas orationes, et pias mentis ad Deum excitationes, præfertim actus fidei, fpei, charitatis et contritionis; patientiæ etiam et refignanationis; item Dominica paffionis memoriam et meditationem. Hæc tamen opportunè et difcretè F 2

fuggerantur, ne ægroto moleftia, fed levamen afferatur.

Sacerdos igitur infirmi cubiculum ingressus primum dicat: Pax huic domui. R. Et omnibus habitantibus in ea. Mox infirmum, et lectum ejus, et cubiculum afpergat aqua benedicta, dicens, Afperges me, Domine, &c. Deinde erga infirmum officium fuum præftet, ut fupra dictum eft. Quo præftito, vel antequam difcedat, dicere poterit fur pra infirmum aliquem Pfalmum ex quatuor prioribus poenitentialibus, vel Pfalmum 90. Qui habitat in adjutorio, &c. cum Gloria Patri, &c. in fine. Poftea dicat:

Kyrie eleïfon. Chrifte eleïfon. Kyrie eleïson. Pater nofter, &c. V. Et ne nos inducas in tentationem. R. Sed libera nos a malo.

V. Salvum fac fervum tuum.

R. Deus meus fperantem in te.

V. Mitte ei Domine auxilium de fancto.
R. Et de Sion tuere eum.

V. Nihil proficiat inimicus in eo.

R. Et filius iniquitatis non apponat nocere ei,

V. Efto ei Domine turris fortitudinis.

R. A facie inimici.

V. Dominus opem ferat illi.

R. Super lectum doloris ejus.

V. Domine exaudi orationem meam.

R. Et clamor meus ad te veniat.
V. Dominus vobifcum.

R. Et cum fpiritu tuo.

Oremus.

Deus cui proprium eft mifereri femper, et parcere: fufcipe deprecationem noftram; ut nos, et hunc famulum tuum, quos delictorum catena conftringit,

ftringit, miferatio tuæ pietatis clementer abfol

vat.

Deus infirmitatis humanæ fingulare præfidium, auxilii tui fuper infirmum famulum tuum oftende virtutem, ut ope mifericordiæ tuæ adjutus, ecclefiæ tuæ fanctæ incolumis repræfentari mereatur.

Concede hunc famulum tuum, quæfumus Domine Deus, perpetuâ mentis et corporis fanitate gaudere; et gloriofa beatæ Mariæ femper virginis interceffione, a præfenti liberari triftitiâ, et æternâ perfrui lætitiâ. Per Chriftum Dominum noftrum. Amen.

Poterunt etiam litaniæ, vel aliæ probata preces, pro arbitrio facerdotis et infirmi devotione, in ejus vifitatione fuper ipfum recitari: detur autem ei benedictio in fine fub bâc formâ.

Benedictio Dei omnipotentis, Patris, et Filii, et Spiritus fancti, defcendat fuper te, et maneat femper. R. Amen.

Modus juvandi Morientes..

Ngravefcente morbo facerdos infirmum frequentius vifitabit, et ad falutem diligenter juvare non definet; monebitque inftante periculo fe confeftim vocari, ut præfto fit morienti. Sumpto autem fanctiffimo Viatico, et extrema Unctione; fi videat infirmum ad exitum fuum properare, ftatim commendationem anima, (ex breviario vel diurnali) quantâ poterit devotione, fuper eum recitet ;

admoneatque